Uzun süredir izlemek istediğim bir filmdi keşke çok öncesinde izleseydim izlediğim en iyi filmdi insanın içini ürperten, düşündüren ve farklı duygular yaşatan bir yapım muhteşemdi...

Yıldızlararası (Interstellar), Christopher Nolan’ın destansı bir bilim kurgu ve felsefi yolculuk olarak hayata geçirdiği, zamanın ve uzayın büyüsüne kapıldığınız bir başyapıt. İnsanlık, gezegenin sonuna yaklaşırken, bir kurtuluş umudu arayışı içinde gökyüzünün derinliklerine doğru ilerliyor. Ancak bu yalnızca bir kurtuluş öyküsü değil; aynı zamanda insanoğlunun kendisiyle, duygularıyla ve kaderiyle olan karşılaşması, derin bir düşünsel ve duygusal yolculuk. Bu epik hikaye, görsel bir şölenle süslenmiş, zamanın, uzayın ve insan ruhunun sınırlarını zorlayan bir felsefi arayış.
Filmde, kara deliklerin ve solucan deliklerinin gizemli çekim alanlarında ilerlerken, zaman ve mekân kavramları arasındaki sınırlar sürekli olarak sorgulanıyor. Gökyüzünde parlayan yıldızlar ve uzak gezegenler, tıpkı bir büyük bilim kurgu masalının içindeki fantastik adalar gibi; fakat her biri tehlikeler ve zorluklarla dolu. Nolan, bu evrensel yolculukta insanın en büyük umutlarını, korkularını ve hayallerini tasvir ederken, görsel anlatının gücünü sonuna kadar kullanıyor. Kara deliklerin ve devasa uzay boşluğunun görkemli görüntüleri, yalnızlığın ve cesaretin sembolü olarak izleyiciyi içine çekerken, zamanın ve evrenin sonsuzluğuna dair derin bir düşünceyi de beraberinde getiriyor.
Hans Zimmer’in büyüleyici müzikleri, bu galaksiler arası yolculuğu bir simfoniye dönüştürüyor. Filmdeki her nota, zamanın akışını ve mekânın sonsuzluğunu bir melodinin notalarında hissettiriyor. Bütün bu unsurlar, sadece bir film olmanın ötesine geçerek, bir keşif, bir felsefi sorgulama ve duygusal bir yolculuk haline geliyor. İzleyici, bu epik hikayede bir yandan uzayın derinliklerine doğru ilerlerken, diğer yandan kendi iç dünyasında bir arayışa çıkıyor. Tesserakt sahnesindeki boyutsal sıçramalar, zamanın, uzayın ve mekânın kesiştiği bu fantastik nokta, görsel ve teorik anlamda izleyiciyi derin bir düşünsel yolculuğa çıkarıyor. Burada gerçeklikle hayalin sınırları bulanıklaşırken, insanın evrenin sırlarını çözmeye çalışan bir karakter olarak kendi iç yolculuğunu bulması gibi bir etki bırakıyor.
Film, yalnızca bir uzay ve zaman destanı değil, aynı zamanda bir baba ile kızının arasındaki güçlü bağı ve sevgi dolu ilişkilerini de merkezine alıyor. Cooper’ın kızı Murph için verdiği mücadele, film boyunca duygusal bir omurga oluşturuyor. Bu güçlü baba-kız ilişkisi, uzay ve zamanın sonsuzluğu içinde sevgi ve umudu simgeliyor. Murph’un belirsizliklerle dolu bu dünyada, babasının sevgisi ve cesaretiyle güç bulması, insan ruhunun dayanıklılığını ve umut edebilme yetisini vurgulayan bir anı olarak hafızalara kazınıyor.
Yıldızlararası, sadece uzayı değil, kalbinizi ve zihninizi de keşfetmeye çağıran bir destan. İzlerken her sahnesi, bir keşif, bir bilinmezlik, bir çözülmemiş gizem gibi üzerinizde bir ağırlık bırakırken, aynı zamanda bir umudun ve sevginin anlatıldığı, evrenin sonsuzluğuna açılan bir kapı haline geliyor. Her bir ışık yılı, her kara deliğin derinlikleri, her gezegenin uzak adaları, bir insanın içsel yolculuğunu simgelerken, insanoğlunun evrenin en uzak köşelerinde bile var olma ve keşfetme arzusunu yansıtıyor.
Bu epik yolculuk, yalnızca gökyüzün ötesine uzanan bir uzay macerası değil; aynı zamanda insanlığın büyük bir arayışının, umutlarının ve tutkularının bir yansıması. İzleyici, sadece uzayın sonsuz boşluğunda bir maceraya çıkmıyor; aynı zamanda zamanın ve evrenin derinliklerine inen bir felsefi ve duygusal yolculuğa çıkıyor. Yıldızlararası, bu karmaşık ve derin evrenin sadece bir parçası değil, aynı zamanda insan ruhunun sonsuz potansiyelini ve keşfetme arzusunu temsil eden bir destan olarak hafızalarda kalıyor. İzlerken her saniyesi, bir keşif, bir bilinmezlik, bir umut ışığı, bir içsel sorgulama olarak hatırlanacak.

Gitme o güzel geceye tatlılıkla
İhtiyarlık yanmalı ve saçmalamalı gün kapandığında
Öfkelen öfkelen ışığın ölmesi karşısında
Bilge adamlar bilmelerine rağmen karanlık uygundur sonlarında
Çünkü sözleri şimşek çaktırmamış olduğu için,
Onlar gitmezler o güzel geceye tatlılıkla
Öfkelen öfkelen ışığın ölmesi'nin karşısında..

2024 e girerken yine buradayım geçen yıllara nazaran daha kazançlı bir yıl oldu ama çokta fazla değişiklik olmadı 2023 ten umutluyum yazmıştım ama 2024 ten daha umutluyum bu sefer cidden bir şeyler başarmak istiyorum ve yakınımda umarım her şeyden önce hayatta kaldığım bir yıl olur malum sürekli İstanbul depreminin yakın olduğu söyleniyor